De regering bagatelliseerde het tekort op de lopende rekening: "Het is te verwachten en redelijk."

De nationale overheid bagatelliseerde de zorgen over het tekort op de lopende rekening , dat in het eerste kwartaal van 2025 meer dan 5 miljard dollar bedroeg, en stelde dat dit een verwacht en redelijk fenomeen is in een context van aanhoudende economische groei voor het land. De regering van Javier Milei tempert daarom de controverse die de afgelopen uren is ontstaan over de bestemming van dat geld.
Stafchef Guillermo Francos verklaarde in een radio-interview dat het tekort een significante verschuiving in het economisch beleid weerspiegelt. "Ten eerste is er vrije uitwisseling, en binnen de bandbreedtes beweegt de dollar vrij", legde hij uit, benadrukkend dat deze trend het gevolg is van de dekapitalisatie waarmee het land kampt en de noodzaak van investeringen om deze trend te keren.
Viceminister van Economie José Luis Daza verdiepte zich op zijn beurt in het onderwerp tijdens een seminar met bankiers en financiers, waar hij het tekort omschreef als een "absoluut verwacht en redelijk" fenomeen voor een land dat jaarlijks met 6% groeit. Met deze uitspraken temperen overheidsspecialisten de toon van dit fenomeen en dringen ze er bij de markten op aan kalm te blijven.
Daza vergeleek de situatie van Argentinië met die van andere landen in de regio, die met een groei van 2% te maken hebben met tekorten tussen de 2,5% en 3%. Volgens hem is een tekort op de lopende rekening van 2% voor Argentinië, in een context van versnelde groei, meer dan logisch. De viceminister benadrukte ook dat dit tekort niet wordt veroorzaakt door begrotingstekorten. "In Argentinië spaart de schatkist", stelde hij, en schreef het tekort voornamelijk toe aan toegenomen investeringen , met name vanuit de particuliere sector, die het ook financiert.
In deze context voorspelde Daza een fundamentele verandering in de betalingsbalans dankzij de groei van de energie- en mijnbouwsector, die een overschot van 50 tot 60 miljard dollar zou kunnen opleveren, wat het equivalent zou zijn van "twee landbouwsectoren".
Het tekort op de lopende rekening wordt gedefinieerd als het verschil tussen de inkomsten en uitgaven van een land, of tussen besparingen en investeringen. De regeringsfunctionaris betoogde dat voor een groeiend en ondergekapitaliseerd land als Argentinië een dergelijk tekort een teken is van economische transformatie en geen structureel probleem .
Tot slot benadrukte de functionaris dat de wisselkoers van het land "wordt bepaald door de vraag naar en het aanbod van dollars" en niet aan controles onderhevig is. Hij erkende echter dat economen niet over nauwkeurige instrumenten beschikken om de toekomstige ontwikkeling van het land te voorspellen.
elintransigente